گاهی فکر می کنم بی دلبستگی تا کی می شه دوام آورد....
به قول حسین پناهی..
جا مانده است
چیزی جایی
که هیچ گاه دیگر
هیچ چیز
جایش را پر نخواهد کرد
نه موهای سیاه و
نه دندانهای سفید...!
خدا رحمتش کنه....
اگر چه بود و نبودم یکی است - باز مباد
تو را عذاب دهد جای خالی من
هوای بی تو پریدن نداشتم - آری
بهانه بود همیشه ،
شکسته بالی من
تو هم سکوت مرا پاسخی نخواهی داشت
چه بی جواب سوالی ست ، بی سوالی من..........
می خواستم بگم...
یادگار من است این درخت
که خستگی تبرت را می گیرد
عمیق تر بزن!
اما نگفتم..نمی دونم چرا.....
شاید ترسیدم...
شاید هم............
خدایا .....
پ.ن : الهم انی اشکو الیک ....
سلام
مطالب بسیار زیبایی بود من قلم به شعر طنز دارم خوشحال
می شوم گه به من هم سری بزنید
مرا به روز قیامت غمی که هست این است
که روی مردمدنیا دوباره باید دید
موفق باشید در پناه حق.......شوریده